Το έργο εντοπίζεται σε ορεινό χωρίο νοτιοδυτικά του Ρέθυμνου.  Σε αντιδιαστολή με το άνυδρο τοπίο της Κρήτης, η περιοχή είναι περιτριγυρισμένη από καταπράσινη βλάστηση, γεμάτη οπορωφόρα δέντρα και πηγές. Το οικόπεδο βρίσκεται στις παρυφές του οικισμού και σε ύψωμα, προσφέροντας καταπληκτικές πανοραμικές θέες προς τον κάμπο της ευρύτερης περιοχής.

​

Αρχικά η μελέτη αρχιτεκτονικής τοπίου ήρθε αντιμέτωπη με την διαμόρφωση του ανάγλυφου του περιβάλλοντος χώρου σε μια προσπάθεια να συνδέσει αρμονικά τις δύο υπόσκαφες ενότητες που υπήρχαν, με την ελάχιστη χρήση τοίχων αντιστήριξης. Σε αντιστοιχία με το αγροτικό τοπίο της περιοχής που χαρακτηρίζεται κυρίως από τις αναβαθμίδες με ξερολιθιά, η διαμόρφωση του εδάφους επιτεύχθηκε είτε με τη δημιουργία τοιχίων ξερολιθιάς, επιτρέποντας την εγκατάσταση χασμοφυτικής βλάστησης, είτε με την κατασκευή φυσικών βραχόκηπων με υλικά της περιοχής. O σχεδιασμός του κήπου βασίστηκε στη διαβάθμιση της ιδιωτικότητας των διαφόρων χωρικών ενοτήτων, όπως διαρθρώνονται ακολούθως σε τρία επίπεδα και έλαβε σοβαρά υπόψη τις μικροκλιματικές συνθήκες της περιοχής.

​

Ο σχεδιασμός του πρώτου επιπέδου του κήπου, το οποίο ήταν εκτεθειμένο στη θέα από το δρόμο, ακολούθησε την γενικότερη σύλληψη των αυλών ή των κήπων του χωριού, όπου πίσω από τους φράκτες τους επέτρεπαν την μερική  θέαση προς αυτούς. Διατηρήθηκαν τα υφιστάμενα δένδρα ενώ τα νέα τοποθετήθηκαν σε θέσεις ώστε να μην εμποδίζουν την θέαση προς τον κάμπο. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην δημιουργία του φυσικού βραχόκηπου που συνδέει το εμπρόσθιο τμήμα με την βεράντα του δεύτερου επιπέδου.

​

Σε δεύτερο επίπεδο και πέριξ του σπιτιού αναπτύχθηκαν πλατώματα από έγχρωμη τσιμεντοκονία, την οποία συναντάμε και στο εσωτερικό του σπιτιού. Στον ίδιο επίπεδο, το υγρό στοιχείο της πισίνας σχεδιάστηκε έτσι ώστε να καταλήγει σε έναν καταρράκτη. Κάτι που θυμίζει τις πηγές που υπάρχουν στην κεντρική πλατεία του χωριού. Στο πίσω μέρος της πισίνας αλλά και του κήπου δημιουργήθηκε ένας καθιστικός χώρος στεγασμένος με ελαφρές διάτρητες κατασκευές. Πλησίον της κουζίνας αναπτύχθηκαν ορθογωνισμένα παρτέρια με αρωματικά φυτά-λαχανικά.

​

Σε τρίτο επίπεδο διαμορφώθηκαν τα πρανή εξόρυξης που είχαν δημιουργηθεί λόγω της εκσκαφής του οικοπέδου. Για την αποκατάσταση τους, ομαλοποιήθηκαν οι κλίσεις τους και φυτεύτηκαν με φρύγανα της περιοχής. Για τη συγκράτηση των πρανών σχεδιάστηκαν χαμηλοί τοίχοι από συρματοκυβώτια (σαρζανέτια). Τέλος, το μεγαλύτερο τμήμα του κτήματος φυτεύτηκε με καλλιέργειες οπορωφόρων δένδρων της ευρύτερης περιοχής (καρυδιές, αμυγδαλιές, κλ.π).

​

Κατά την διάρκεια υλοποίησης της μελέτης αρχιτεκτονικής τοπίου, εκπονηθήκαν αρχικά προσχέδια υπό τη μορφή σκίτσων για την κατανόηση της πρότασης από τον πελάτη  και οριστικά σχέδια γενικής διάταξης, φύτευσης και άρδευσης, συνοδευμένα από κατασκευαστικές λεπτομέρειες αποστράγγισης.