Η οριστική φυτοτεχνική μελέτη εκπονήθηκε από την Κατερίνα Γκόλτσιου σε συνεργασία με την Αρχιτέκτονα Μηχανικό και Αρχιτέκτονα Τοπίου Μαίρη Τσαγκάρη, έπειτα από ανάθεση από τον Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αιγαιακών Σπουδών της Ρόδου και αφορούσε τον σχεδιασμό των κήπων στα περιστύλια της Casa Romana.

 

Η φυτοτεχνική πρόταση ακολούθησε πιστά τις προτάσεις της Υπηρεσίας έτσι ώστε να είναι συμβατή με την υπάρχουσα κατάσταση, τεκμηριωμένη ιστορικά, προσδίδοντας ένα νέο χαρακτήρα στους κήπους της  Casa Romana.

 

Κατά την διάρκεια του σχεδιασμού της φύτευσης ακολουθήθηκε η λογική της εδαφοκάλυψης από θάμνους και πόες και αποφεύχθηκε η εγκατάσταση του γκαζόν. Οι φυτεύσεις ήταν μαζικές σε ελεύθερα σχήματα (καμπύλες) σε μια κλιμακωτή φύτευση (ψηλός- μεσαίος-χαμηλός θάμνος- πόα - ανθόφυτα) παραπέμποντας στους κήπους του 19ου αιώνα.

 

Η φύτευση πέριξ των αγαλμάτων ήταν τέτοια ώστε να τα αναδεικνύει και όχι να τα κρύβει. Ενώ κατά κανόνα προτιμήθηκαν οι χαμηλές φυτεύσεις που αφήνουν τις φυγές ελεύθερες και δημιουργούν την αίσθηση της μεγάλης κλίμακας του χώρου.

 

Η επιλογή των φυτικών ειδών έγινε έτσι ώστε ο κήπος να έχει χρώμα όλες τις εποχές του έτους, τα φυτά να ανήκουν στην Ελληνική χλωρίδα και να είναι κατά την πλειονότητα τους αειθαλή.

 

Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στον σχεδιασμό και στην κατασκευή μικρής δεξαμενής νερού στο κέντρο του κήπου, έτσι ώστε να μην επιβαρύνονται τα υφιστάμενα τοιχώματα, αλλά και να ανανεώνεται το νερό χωρίς να δημιουργείται όχληση ή δυσοσμία.